Kip Thorne: ‘We dachten eerst dat het signaal een grap was’
Voor het wetenschappelijk magazine EOS interviewde Hans Plets, fysicus én directeur van het projectbureau Einstein Telescope EMR, nobelprijswinnaar Kip Thorne. De waarneming van zwaartekrachtgolven was voor Kip Thorne de bekroning van een zoektocht die zowat vijftig jaar in beslag nam. ‘De jongere versie van mezelf zou vandaag wellicht niet in dit soort onderzoek terechtkomen.’
In 1916 gaf Albert Einstein met zijn relativiteitstheorie een nieuwe invulling aan begrippen als zwaartekracht, ruimte en tijd. Het zou net geen honderd jaar duren vooraleer de zwaartekrachtgolven die hij voorspelde voor het eerst gemeten werden. Het leverde theoretisch natuurkundige Kip Thorne samen met Rainer Weiss en Barry Barish de Nobelprijs voor Natuurkunde op.
Hun ontdekking kwam niet uit de lucht vallen. In 1969 haalt Joseph Weber de wereldpers. Zijn meettoestel, een staafdetector, vindt bewijs voor het bestaan van zwaartekrachtstraling. Her en der in de wereld bouwen wetenschappers zijn instrument na, maar niemand kan zijn resultaat bevestigen. Tegelijk werken verschillende onderzoeksgroepen aan een detector die berust op een heel ander principe: interferometrie.
